herhangi bi mart günüydü .. öylesine nette dolaşıyordum biraz amaçsızca....öyle kaç dafadır duyuyordum blog diye bişey varmış bi nevi internet günlüğü yani... biraz karıştırdım,kurcaladım ve güzel bişey olduğunu farkettim... burdan siz bişeyler paylaşıyorsunuz ve dünyanın herhangi bir yerinde herhangi bir zamanda sizden haberi olmayan birine bişeyler söylüyorsunuz ve haliyle paylaşıyorsunuz ... bu durum çok ilgi çekici değil belki ama şu anda klavyenin tuşlarına dokunabilmek bile insana yaşadığını hissettiriyor... ve kaldı ki ben yazmanın iyileştirici gücünün olduğuna inanıyorum.. siz yazarsanız onlar dillenirler... ve yazdıkça çoğalırlar... benim ilk bloğum..... umarım yazmaya başalyabilirim ve devamı çok güzel bi şekilde gelir... kafamda her ne varsa ne yaşarsam gelip burda anlatabilmek ve anlatırkende bişeyjler anlayabilmekk ve hayata dair özlemlerimi aşklarımı ve vazomdaki çiçeklerin büyümesini sizinle paylaşmak ve henüz alamadığım akvaryumumdaki balıklarımı anlatabilmek ve onların büyümesini izlemek ve en önemliside yeni bi dünyaya kapı açabilmek ve hayatın geröekten yaşanmaya değer bir şey olduğuna canı gönülden inanmak ..... bu konuda yani hayata dair hep olabilmek umuduyla... günlerden salı hafif ılık bir ankara akşamı ve dışarda hasretini çektiğim kızılayın kaldırımları....